III. Wymogi dotycząc postępowania ze zwłokami

§ 4.

  1. Na mocy powołanych w § 2 przepisów, zwłoki ludzkie podlegają szczególnej ochronie. Jest ona związana z szacunkiem dla zmarłych oraz przekonaniem o potrzebie umożliwienia osobie zmarłej godnego pochówku.
  2. Prawo do pochowania zwłok ludzkich ma najbliższa pozostała rodzina osoby zmarłej, a mianowicie:
    1. pozostały  małżonek(a),
    2. krewni zstępni (potomkowie w linii prostej – np. dzieci, wnuki),
    3. krewni wstępni (przodkowie w linii prostej – np. rodzice, dziadkowie),
    4. krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa (np. wujowie, ciotki, bratankowie),
    5. powinowaci w linii prostej do 1 stopnia (np. siostra męża, ojciec żony).
  3. Prawo pochowania zwłok osób wojskowych zmarłych w czynnej służbie wojskowej przysługuje właściwym organom wojskowym w myśl przepisów wojskowych.
  4. Prawo pochowania zwłok osób zasłużonych wobec Państwa i społeczeństwa przysługuje organom państwowym, instytucjom i organizacjom społecznym.
  5. Prawo pochowania zwłok przysługuje również osobom, które do tego dobrowolnie się zobowiążą.
  6. Prawo do pochowania osób zmarłych w zakładach karnych i śledczych przysługuje pozostałemu małżonkowi, a jeżeli to okaże się niemożliwe, prawo to przysługuje krewnym zstępnym i wstępnym, krewnym bocznym do czwartego stopnia pokrewieństwa, powinowatym w linii prostej do stopnia pierwszego, z którymi zmarły utrzymywał kontakt lub których adresy lub numery telefonów są znane dyrektorowi zakładu karnego. Rodzina osoby zmarłej w zakładzie karnym lub w areszcie śledczym musi w ciągu 72 godzin od zgonu zmarłego podjąć decyzję, czy podejmie się pochówku. W przypadku cudzoziemców, o zgonie powiadamia się najbliższą rodzinę. Rodzina musi podjąć decyzję w ciągu 14 dni, czy pochowa zmarłego, czy też rezygnuje z tego prawa.

§ 5.

  1. Oprócz prawa do pochowania osoby zmarłej, przepisy prawa przewidują także możliwość przekazania zwłok publicznej uczelni medycznej albo publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych.
  2. Zwłoki niepochowane przez uprawnione podmioty mogą być przekazane do celów dydaktycznych i naukowych uczelni medycznej lub innej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. Decyzję w sprawie przekazania zwłok wydaje, na wniosek uczelni lub federacji, właściwy starosta.
  3. Przekazania zwłok do celów naukowych wymaga uprzedniego stwierdzenia śmierci i jej przyczyn w karcie zgonu, zawierającej adnotację urzędu stanu cywilnego o zarejestrowaniu zgonu.
  4. Jeśli zachodzi uzasadnione podejrzenie, że przyczyną śmierci było przestępstwo, do pochowania zwłok, oprócz karty zgonu, wymagane jest zezwolenie prokuratora.

§ 6.

Wykorzystanie zwłok do innych celów niż opisane powyżej, może zostać uznane za znieważanie zwłok, co, zgodnie z art. 262 § 1 kodeksu karnego, stanowi przestępstwo  podlegające karze grzywny, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do 2 lat.